Vance, Jack – Rhialto De Schitterende

Beroemd werd Jack Vance met een boek dat vijfendertig jaar geleden verscheen en net als alle andere schrijvers hoort hij liever prijzende woorden over zijn nieuwste werk. Gelukkig is daar alle reden toe. De stervende aarde uit 1950 is een prachtig boek, Rhialto de Schitterende uit 1984 is ook niet mis. Beide boeken spelen in dezelfde sfeer en omgeving, die van de stervende aarde zoals het in het vak terecht is gaan heten. Vance zelf schenkt maar zelden zijn aandacht aan dit domein van zijn fantastisch spectrum. Zijn titels hier zijn verder De Ogen van de Overwereld met de schelmse held Cugel de Slimme, die vele jaren na zijn eerste optreden een comeback maakte in Cugel gewroken (1984), en enkele verhalen. Niet in een eindeloos verre toekomst doch in een relatief recent verleden, maar wel een magisch-romantisch omfloerst verleden, zijn de Lyonesse-romans gesitueerd, waarvan eind 1984 het eerste boek De tuin van Suldrun verscheen. Het tweede deel van de trilogie is De groene parel. Een kort stervende aarde-verhaal was Morreion uit 1973. Zoals Vance vaker overkomt, gaat hij jaren later verder met een eerder aangeroerd thema en zo verrast hij nu met een complete roman over de held, of schurk, van Morreion, wiens naam de titel van het boek siert: Rhialto. Rhialto is zeker niet svmpathiek, maar zi]n wereld is woord voor woord boeiend en allen die al lang vlassen op nieuwe avonturen in de stervende aarde kunnen hier weer ademloos hun hart ophalen.

8.95 incl. btw

Op voorraad

Artikelnummer: 119 Categorieën: ,

About The Author

jack Vance

jack Vance

John Holbrook (Jack) Vance (San Francisco, 28 augustus 1916 – Oakland, Californië, 26 mei 2013) was een Amerikaans sciencefiction- en fantasyauteur met een oeuvre dat meer dan 50 boeken en ongeveer 100 korte verhalen omvat. Hij studeerde mijnbouw en natuurkunde, en tijdens de Tweede Wereldoorlog werkte hij in de internationale koopvaardij. Ook na de oorlog bleef hij veel reizen. Zijn hobby's waren onder andere zeilen, musiceren – hij bespeelde de kornet – en pottenbakken. Zowel het reizen als de genoemde hobby's zijn terugkerende elementen in zijn werk.

Een kenmerk van het werk van Vance is zijn beeldende taal en suggestieve schrijftrant. Voor het geestesoog van de lezer ontrolt zich het decor van de vertelling. Planeten, landschappen, klimatologische omstandigheden, flora en fauna, geuren en kleuren, steden, nederzettingen, kastelen, burchten of sloppen en de bewoners (mensen, maar ook bizarre én invoelbare wezens, met hun leefwijzen, behuizing, kleding- en voedingsgewoonten, zeden, absurde gewoonten, (a)sociale omgangspatronen, kasten, rangen en standen, middelen van bestaan, transport- en communicatiemiddelen) zijn als het ware uit te tekenen. Vance schetst de contouren, en de lezer vult ze in.

Soms gaat hij ook heel gedetailleerd te werk, haalt hij de beschrijving uit een "Intergalactische encyclopedie" aan of gebruikt hij voetnoten om een en ander duidelijk te maken. Zo schrijft hij in De Anome, Durdane: Blink had reeds de witte toga van een Zuivere Knaap aangenomen en zich de naam Chalres Gargamet gekozen, een naam waarin de deugden samengingen van Chalres, de Chilitische asceet die tot zijn dood toe in de takken van de Heilige Eik had geleefd, zes kilometer verder het Murkdal in, en van Bastin Gargamet, de meester-looier die de sacramentele eigenschappen had ontdekt van galga.¹ In de voetnoot vermeldt Vance: Galga: de gedroogde bladeren van de easilstruik, verpulverd, gebonden met easilgom en ahulfbloed: een gewichtig hulpmiddel bij de spastische Chilitische verering van Galexis.

Analyses van de stijl en woordenschat van Vance, uitgevoerd in het kader van het "Vance Integral Edition" project, gaven aan dat Vance in zijn werk een uitzonderlijk grote woordenschat gebruikt, die alleen geëvenaard wordt door Sir Walter Scott, en die de woordenschat van schrijvers als Thomas Hardy en Jack London overtreft.

Beroemd werd Jack Vance met een boek dat vijfendertig jaar geleden verscheen en net als alle andere schrijvers hoort hij liever prijzende woorden over zijn nieuwste werk. Gelukkig is daar alle reden toe. De stervende aarde uit 1950 is een prachtig boek, Rhialto de Schitterende uit 1984 is ook niet mis. Beide boeken spelen in dezelfde sfeer en omgeving, die van de stervende aarde zoals het in het vak terecht is gaan heten. Vance zelf schenkt maar zelden zijn aandacht aan dit domein van zijn fantastisch spectrum. Zijn titels hier zijn verder De Ogen van de Overwereld met de schelmse held Cugel de Slimme, die vele jaren na zijn eerste optreden een comeback maakte in Cugel gewroken (1984), en enkele verhalen. Niet in een eindeloos verre toekomst doch in een relatief recent verleden, maar wel een magisch-romantisch omfloerst verleden, zijn de Lyonesse-romans gesitueerd, waarvan eind 1984 het eerste boek De tuin van Suldrun verscheen. Het tweede deel van de trilogie is De groene parel. Een kort stervende aarde-verhaal was Morreion uit 1973. Zoals Vance vaker overkomt, gaat hij jaren later verder met een eerder aangeroerd thema en zo verrast hij nu met een complete roman over de held, of schurk, van Morreion, wiens naam de titel van het boek siert: Rhialto. Rhialto is zeker niet svmpathiek, maar zi]n wereld is woord voor woord boeiend en allen die al lang vlassen op nieuwe avonturen in de stervende aarde kunnen hier weer ademloos hun hart ophalen.

Beoordelingen

Er zijn nog geen beoordelingen.

Wees de eerste om “Vance, Jack – Rhialto De Schitterende” te beoordelen

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.