Philip K. Dick

Dick werd geboren in de VS en woonde het grootste deel van zijn leven in Californië. Zijn tweelingzusje stierf op jonge leeftijd. Vanaf 1952 publiceerde hij een groot aantal sciencefictionverhalen, en vanaf 1960 ook sciencefictionromans. Met The Man in the High Castle won hij de prestigieuze Hugo Award voor SF-auteurs.

Relevant voor zijn werk is het feit dat Philip K. Dick vrij paranoïde was: hij wantrouwde de medemens. Aanvankelijk ging men ervan uit dat dit het gevolg was van zijn ruimhartige opvatting over drugs: hij experimenteerde regelmatig met geestverruimende middelen. Later bleek dat hij leed aan epilepsie, wat een en ander in een ander daglicht plaatste. In 1974 gebeurde er iets heel vreemds met Dick. Hij reageerde slecht op een verdovend spuitje van de tandarts en werd gedurende lange tijd geplaagd door visioenen en perioden van waanzin en psychose. Fanatiek noteerde zijn vrouw zijn visioenen, wat resulteerde in 8000 bladzijden complete nonsens. Hij gebruikte een aantal elementen daarvan in zijn latere werk.

Philip K. Dick stierf na een beroerte in 1982, net voor de film Blade Runner in de zalen uitkwam die Dick bij een ruim publiek introduceerde.